وسط معرکه اي که کرونا راه انداخته و ما نميدونيم بالاخره کار درست اينه بچه رو بفرستيم مدرسه يا نه! فکر ميکنيم که اگه بره کجا بره!
کجا بره که از هم از نظر آموزشي هم پرورشي متعادل باشه
دوست ندارم جايي بره که اونقدر سختگيري کنن که بچه بچگي نکنه و تا موقع خواب کتاب دستش باشه!
دوست ندارم جايي باشه که به قدري اجبار روي عقايد باشه که بيرون از مدرسه همه آن کار ديگر ميکنند.
از طرفي دوست ندارم جايي بره که همنشين و همکلاسي هاش از قشري باشند که پز حيوانات خانگي شون رو بهم ميدن و براي بچه تبديل به ارزش بشه! همين که تو محله سگ بازها زندگي ميکنيم به اندازه کافي ميبينه خودش!
خدا کمک کنه از پس تربيت بچه بربيايم حالا که ميخواد وارد جامعه بشه و بسياااري از ارزش هاي بيرون درست نقطه مقابل چيزهايي هست که تو خانواده کوچيک خودش ياد گرفته.
بعد از کلي صلاح و م به اين نتيجه رسيدم که بايد بچه رو بفرستم دنبال علم و دانش . شايد کرونا سال ديگه هم باشه! تا کي زندگي رو از حالت عادي خارج کنيم! چه بسا سال گذشته خيلي از کلاس اولي ها به کلاس اول نرفتن و امسال با همون شرايط کرونايي مجبورن برن!
جشن افتتاحيه فسقلي رو گذاشتم خونه و باهاش رفتم تا با ديدن مادران ديگه با خودش نگه کاش مادر منم ميومد. ولي توجيه ش کردم که با داشتن يه نوزاد وقت آزادي مثل بقيه ي مادران ندارم که هر روز براي دلخوشي برم مدرسه. و دخترک کاملا پذيرفت و با اين قضيه کنار اومد.
سوم مهر وقتي توي لباس مدرسه ديدمش ذوق کردم و بغض کردم و با هزار اميد راهيش کردم
توکل بخدا.
درباره این سایت